64 χρόνια Κυπριακής Ανεξαρτησίας

Στις 16 Αυγούστου το 1960, επισημοποιήθηκε η Κυπριακή Ανεξαρτησία, όπως αυτή οριζόταν από τις συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου που έλαβαν χώρο τον Φεβρουάριο του περασμένου έτους. Το 1963, αποφασίστηκε όπως η Κυπριακή Ανεξαρτησία εορτάζεται την 1η Οκτωβρίου.

Η Κυπριακή Ανεξαρτησία όπως αυτή συνομολογήθηκε πόρρω απείχε από τους στρατηγικούς στόχους των ελληνοκυπρίων ενώ την ίδια ώρα δεν συνιστούσε σε καμία περίπτωση ποιοτική λύση για το ζήτημα της Κύπρου. Συγκεκριμένα, η Κυπριακή Ανεξαρτησία ήταν το απότοκο της λανθασμένης και ανέξοδης τακτικής που επέλεξε η ελληνοκυπριακή δεξιά το 1955, με την έναρξη ένοπλου απελευθερωτικού αγώνα. Η στρατιωτική ήττα της ΕΟΚΑ, εξανάγκασε την πολιτική της ηγεσία και συγκεκριμένα τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, να παρακαθίσουν στις συζητήσεις Ζυρίχης – Λονδίνου υπό δυσμενή διαπραγματευτική θέση.

Οι συμφωνίες αυτές εγκαθίδρυαν μια κουτσουρεμένη ανεξαρτησία. Συγκεκριμένα, το δοτό (!) από τις μεγάλες δυνάμεις σύνταγμα του νεογέννητου κράτους εμπεριείχε έντονα διαιρετικά στοιχεία, και πολλές προβληματικές παραμέτρους. Ακόμα, οι συμφωνίες προέβλεπαν την εγκατάσταση Βρετανικών Βάσεων στο νησί και την ίδια στιγμή καθιστούσαν τις Ελλάδα, Τουρκία και Μεγάλη Βρετανία εγγυήτριες δυνάμεις με επεμβατικά δικαιώματα.

Για την Ιστορία αξίζει να σημειωθεί πως οι μόνες δυνάμεις που διαφώνησαν με τις συμφωνίες αυτές ήταν ο εθνικόφρονας πολιτευτής Θεμιστοκλής Δέρβης και το ΑΚΕΛ. Συλλήβδην η υπόλοιπη πολιτική σκηνή του τόπου, η εκκλησία και η ΕΟΚΑ συντάχθηκαν με τις συμφωνίες αυτές.

Κάπως έτσι το 1960 ιδρύεται η Κυπριακή Δημοκρατία. Και εκεί προκύπτει το εξής παράδοξο. Από την μια το ΑΚΕΛ και η Αριστερά παρά τις διαφωνίες τους με τις συμφωνίες καλούν τον Λαό να υπερασπιστεί το νεοιδρυθέν κράτος και να αγωνιστούν μαζί Ε/κύπριοι και Τ/κύπριοι για βελτίωση των τρωτών σημείων του Συντάγματος και ουσιαστική ολοκλήρωση της Ανεξαρτησίας. Από την άλλη διάφορα εθνικιστικά στοιχεία και από τις δύο κοινότητες, που δεν είχαν διαφωνήσει ποτέ με τις συνθήκες Ζυρίχης – Λονδίνου, ξεκίνησαν να υποσκάπτουν την νεοσύστατη Κυπριακή Δημοκρατία, δημιουργώντας προστριβές και εντάσεις, προσκολλημένοι στους στόχους της “Ένωσης” και του “Taksim” αντίστοιχα.

Εν τέλει, το δικοινοτικό κράτος δεν άντεξε υπό την πίεση των εθνικιστών και του Ιμπεριαλισμού και έτσι το 1963 μετά από σειρά γεγονότων έχουμε την πρώτη διαίρεση, με την αποχώρηση των Τ/κυπρίων από τους κρατικούς θεσμούς και την έναρξη των δικοινοτικών ταραχών. 11 χρόνια αργότερα, ο Ιμπεριαλισμός θα ολοκλήρωνε τα σχέδια του ενάντια στην Πατρίδα μας με την εκπόνηση του διπλού εγκλήματος του πραξικοπήματος και της Τουρκικής εισβολής, με την Τουρκία να κατέχει παράνομα μέχρι σήμερα, μισό αιώνα μετά το 37% των εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Κάθε 1η Οκτωβρίου έρχεται να μας υπενθυμίζει το χρέος μας απέναντι στην ιδιαίτερη μας πατρίδα. Να μας θυμίζει το χρέος μας προς όλους αυτούς οι οποίοι θυσιάστηκαν όχι απλά για την απόκτηση της ανεξαρτησίας αλλά και για την μετέπειτα προάσπιση της από τα φασιστικά όπλα και τις τουρκικές ερπύστριες. Η υπεράσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας ταυτίζεται με τον αγώνα επιβίωσης του Κυπριακού Λαού και πρέπει να αποτελεί πρώτιστο στόχο κάθε δημοκρατικής – πατριωτικής δύναμης του τόπου.

Εν κατακλείδι, η ολοκλήρωση της ανεξαρτησίας της Κύπρου μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την επανένωση και απελευθέρωση του Τόπου και του Λαού μας. Ως εκ τούτου συνεχίζουμε τον αγώνα για μια λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα όπως περιγράφεται στα ψηφίσματα του ΟΗΕ, η οποία λύση θα μετεξελίσσει την Κυπριακή Δημοκρατία σε ένα ομόσπονδο ελεύθερο κράτος. Κρατώντας την σημαία της Κύπρου ψηλά, ως σύμβολο ειρήνης και αντι-ιμπεριαλισμού συνεχίζουμε τον αγώνα για μια πατρίδα, ένα Λαό. Για να μπορέσουμε μια μέρα να γιορτάσουμε όλοι οι Κύπριοι μαζί την γενέθλια ημέρα της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε μια πατρίδα λεύτερη και επανενωμένη.

Ας το βάλουν λοιπόν καλά οι εχθροί της Κύπρου στο μυαλό τους πως “Kıbrıs’ta barış engellenemez!”

Γραφείο Τύπου,

1/10/2024