Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΣΩΣΤΗ ΠΛΕΥΡΑ – ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΩΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
Στελέχη και μέλη της Προοδευτικής Κίνησης Φοιτητών προέβησαν τις προηγούμενες ημέρες, σε μια σειρά από συμβολικές δράσεις για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους προς τον αγωνιζόμενο λαό της Παλαιστίνης και την ίδια ώρα να καταδικάσουν το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, που συνεχίζει την γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού.
Οι δράσεις της Προοδευτικής Κ.Φ. έρχονται να ενωθούν με εκείνες των φοιτητριών και των φοιτητών στο Πανεπιστήμιο της Κολούμπια, του Τέξας, της Καλιφόρνια, του οργανωμένου φοιτητικού κινήματος στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο. Οι φοιτητές, οι νέοι και οι νέες ανά τον κόσμο, ξέρουν να παίρνουν θέση. Στέκονται απέναντι στη φρίκη, στις αποτρόπαιες εικόνες με δολοφονημένα παιδιά.
Σε αντίθεση με τις κυβερνήσεις, που συντάσσονται με τα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ-ΕΕ, και του Ισραήλ, την στιγμή, που το Ισραήλ, συνεχίζει τους βομβαρδισμούς στη Ράφα, όπου βρίσκονται 1,4 εκατομμύρια άνθρωποι, εκτοπισμένοι που πήγαν εκεί για να σώσουν τη ζωή τους.
Βέβαια, μαζί με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, συντάσσεται και η Κυπριακή Κυβέρνηση και όλα τα πολιτικά κόμματα πλην του ΑΚΕΛ. Αρχικά, προσπάθησαν να μας πείσουν για το δικαίωμα του στην αυτοάμυνα, έπειτα φιλοξένησαν τον Πρέσβη του Ισραήλ στη Βουλή και στη συνέχεια σώπασαν για τα εγκλήματα που διαπράττονται καθημερινά εις βάρος, αμάχων, παιδιών και γυναικών. Με το Ισραήλ, συντάσσεται και η φοιτητική παράταξη του ΔΗΣΥ, Φ.Π.Κ Πρωτοπορία η οποία δεν έχει βρει ούτε λέξη να πει για τα όσα συμβαίνουν λίγα χιλιόμετρα μακριά από τη χώρα μας και κυρίως εμποδίζει το δευτεροβάθμιο όργανο των φοιτητών, την ΠΟΦΕΝ, αφού κατέχει την ηγεσία της, να τοποθετηθεί για όσα γίνονται.
Ως Προοδευτική Κίνηση Φοιτητών, ανέκαθεν στεκόμασταν δίπλα στους αγωνιζόμενους λαούς του κόσμου, στους κατατρεγμένους αυτής της γης. Ο διεθνισμός, η διεθνιστική αλληλεγγύη και η πάλη μας ενάντια στον ιμπεριαλισμό, ήταν πάντοτε στοιχείο της ταυτότητας μας, και όλο αυτό το διάστημα, άλλα και όλα τα προηγούμενα χρόνια στεκόμασταν δίπλα στο λαό της Παλαιστίνης επιδιώκοντας τον άμεσο τερματισμό του μακελειού, απαιτώντας να καταδικαστεί επιτέλους η κατοχή των παλαιστινιακών εδαφών, στηρίζοντας την λύση δύο κρατών και την εγκαθίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του του 67, με πρωτεύουσα την ανατολική Ιερουσαλήμ.