ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Η Προοδευτική, ως κομμάτι του Λαϊκού Κινήματος, έχει καθιερωθεί στη συνείδηση των φοιτητών, ως η παράταξη που προωθεί με πίστη, συνέπεια και αφοσίωση την πολιτική της επαναπροσέγγισης Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Κι αυτό είναι απόλυτα ορθό, γιατί για εμάς, το κτίσιμο σχέσεων φιλίας και κοινής πάλης των δύο κοινοτήτων, είναι συστατικό μέρος του αντικατοχικού μας αγώνα. Οι δύο κοινότητες συναποτελούν τον κυπριακό λαό και άρα είμαστε σύμμαχοι και συνοδοιπόροι στον αγώνα για επανένωση της κοινής μας πατρίδας.
Γνωρίζουμε πολύ καλά, πως η επαναπροσέγγιση δεν μπορεί από μόνη της να φέρει τη λύση και δεν παραγνωρίζουμε τον καθοριστικό ρόλο που έχει η Τουρκία σε όλο το φάσμα της ζωής στα κατεχόμενα. Κατανοούμε ακόμα, ότι οι δεκαετίες διαχωρισμού, το αίμα και η βία που έφεραν οι εθνικιστές των δύο πλευρών και η υποδαύλιση του μίσους από ξένα ιμπεριαλιστικά κέντρα, δημιούργησαν, αντικειμενικά, κλίμα επιφυλακτικότητας ανάμεσα στις δύο κοινότητες. Χύθηκε πολύ αίμα, πολύ μελάνι και πολύ χρήμα στον τόπο μας για να δημιουργηθεί και να διαιωνιστεί το σοβινιστικό μίσος μεταξύ Ε/κ και Τ/κ, αφού τούτος ήταν ο δοκιμασμένος τρόπος για να ανοίγουν οι κερκόπορτες στους εχθρούς του λαού μας. Όμως το ζητούμενο είναι να γυρίσουμε σελίδα. Η επαναπροσέγγιση αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να βρούμε και να εφαρμόσουμε τη λύση του Κυπριακού, αφού συμβάλλει αποφασιστικά στην κατανόηση των ανησυχιών και των προσδοκιών των Ε/κ από τους Τ/κ και αντίστροφα. Η δική μας αντίληψη για την επαναπροσέγγιση, έχει πρώτιστα πολιτικό περιεχόμενο, αφού γκρεμίζει τα τείχη της διαίρεσης και της κατοχής. Διαλύει το μύθο ότι οι δύο κοινότητες δεν μπορούν να ζήσουν μαζί, που είναι το κυριότερο επιχείρημα της Τουρκίας για να προωθεί τη διχοτόμηση.
Η πολιτική της επαναπροσέγγισης στέκεται απέναντι στον εθνικισμό, ο οποίος εκφράζεται σήμερα με ιδεολογήματα και συνθήματα του παρελθόντος (ένωση, διχοτόμηση, «ελληνικότητα της Κύπρου», αναγνώριση του ψευδοκράτους κλπ), με την παρουσία και δράση ακροδεξιών οργανώσεων, είτε με άρνηση της ομοσπονδίας και της επανένωσης. Ο σοβινισμός ήταν ο χειρότερος σύμβουλος στην ιστορία μας και είναι επικίνδυνο το γεγονός ότι οι δυνάμεις που τον εκφράζουν μέσα στο φοιτητικό κίνημα παραμένουν, ακόμα και σήμερα, ισχυρές.
Απορρίπτουμε τις προσεγγίσεις που υποβαθμίζουν τη φιλία Ε/κ και Τ/κ στη σφαίρα της ψυχολογικής επαφής. Η επαναπροσέγγιση είναι υπόθεση του κυπριακού λαού και όχι των ξένων κέντρων που επιχειρούν να την ποδηγετήσουν. Απορρίπτουμε, ακόμα, το ψέμα ότι η επαναπροσέγγιση ισοδυναμεί με ανθελληνισμό και άρνηση της εθνικής μας καταγωγής. Αντίθετα, η επαναπροσέγγιση καλλιεργεί τον αμοιβαίο σεβασμό στη γλώσσα, τη θρησκεία, την ιστορία και τον πολιτισμό της κάθε κοινότητας. Την ίδια ώρα, όμως, κτίζει σχέσεις συνεργασίας πάνω στην κοινή κυπριακή κουλτούρα, την κοινή πολιτιστική παράδοση και την αγάπη για την κοινή πατρίδα.
Η κυπριακή Αριστερά, δέχτηκε τόνους λάσπης και συκοφαντίας για ανθελληνισμό και προδοσία όταν, αμέσως μετά την εισβολή, μίλησε για κοινή πάλη Ε/κ και Τ/κ ενάντια στην κατοχή. Επιμείναμε όμως και φτάσαμε στο σημείο σήμερα, η επαναπροσέγγιση να υιοθετείται, έστω και λεκτικά, από όλες σχεδόν τις δυνάμεις του τόπου και να αποτελεί κυβερνητική πολιτική.
Η επαναπροσέγγιση για την Αριστερά, έχει βαθιές ιδεολογικές και ταξικές ρίζες, που τρέφονται από το διεθνισμό και τους αγώνες μας για την ειρήνη. Θεμελιώθηκε πάνω στους αιώνες ειρηνικής συμβίωσης Ε/κ και Τ/κ και σφυρηλατήθηκε μέσα στους κοινούς αγώνες Ε/κ και Τ/κ, που βρέθηκαν μαζί στις γραμμές του Λαϊκού Κινήματος. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας και της ταυτότητας του ΑΚΕΛ και της Προοδευτικής. Είναι μακρύς ο κατάλογος των Ε/κ και Τ/κ συντρόφων μας, που πλήρωσαν με την ίδια τους τη ζωή, την πίστη τους στην αδελφοσύνη των δύο κοινοτήτων. Ανάμεσα τους ο Καβάζογλου κι ο Μισιαούλης, που η κοινή θυσία τους έγινε το λάβαρο της επανένωσης.
Η Προοδευτική Κ.Φ. στηρίζει σθεναρά τις προσπάθειες που γίνονται στην κυπριακή εκπαίδευση για την καλλιέργεια κουλτούρας ειρηνικής συμβίωσης, συνεργασίας και αμοιβαίου σεβασμού Ε/κ και Τ/κ, με στόχο την απαλλαγή από την κατοχή και την επανένωση της πατρίδας και του λαού μας. Ταυτόχρονα, αναδεικνύουμε την ανάγκη αντικειμενικής, ολοκληρωμένης κι επιστημονικής συγγραφής της σύγχρονης ιστορίας του τόπου μας, γνωρίζοντας ότι η γνώση και η αλήθεια είναι όπλα στον αγώνα μας για επανένωση του τόπου και του Λαού μας.
Η Προοδευτική , θα επιμείνει στην ανάγκη το οργανωμένο φοιτητικό κίνημα να έχει ουσιαστική δράση και έργο προς την κατεύθυνση της επαναπροσέγγισης των δύο κοινοτήτων.
ΔΙΖΩΝΙΚΗ ΔΙΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
Η δική μας θέση για την πολιτειακή δομή της επανενωμένης Κύπρου, είναι η διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία, η οποία θα προκύψει με τη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Τα κράτη με ομοσπονδιακή πολιτειακή δομή, καταλαμβάνουν σχεδόν τη μισή έκταση του πλανήτη και σε αυτά ζει το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού. Η κάθε ομοσπονδία έχει τις δικές τις ιδιαιτερότητες (Γερμανία, Ελβετία, ΗΠΑ, Βέλγιο), όμως όλες ανεξαιρέτως έχουν ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά. Κάθε ομοσπονδία αποτελείται από δύο τουλάχιστον περιφέρειες, από τις οποίες η κάθε μια έχει δικά της όργανα εξουσίας και δικές της συγκεκριμένες αρμοδιότητες. Οι βασικές όμως αρμοδιότητες (οικονομία, εξωτερική πολιτική, άμυνα κλπ), που διασφαλίζουν την ενότητα του κράτους, ανήκουν στην κεντρική ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Εννοείται ότι όλες οι ομοσπονδίες έχουν μία κυριαρχία, μία διεθνή προσωπικότητα και μία ιθαγένεια και διασφαλίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες. Η δικοινοτικότητα, όπως καθορίζεται από τον ΟΗΕ, σημαίνει ότι και οι δύο κοινότητες θα συμμετέχουν αποτελεσματικά στα όργανα και τις αποφάσεις της κεντρικής εξουσίας. Η διζωνικότητα σημαίνει την ύπαρξη δύο ζωνών -ή περιφερειών, ή πολιτειών (ΗΠΑ), η επαρχιών (Καναδάς), ή καντονίων (Ελβετία), ή όπως άλλως ονομαστούν- καθεμία από τις οποίες θα διοικείται από την αντίστοιχη κοινότητα.
Η διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία, έχει γίνει αποδεκτή από την πλευρά μας με τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου μεταξύ Μακαρίου-Ντενκτάς το 1977 και Κυπριανού-Ντενκτάς το 1979. Είναι η λύση που υιοθετούν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, πάνω στα οποία θέλουμε να βασίζεται η λύση του κυπριακού. Είναι η λύση την οποία επιδιώκουν όλες οι ελληνικές και κυπριακές κυβερνήσεις από το 1974 (κατόπιν ομόφωνων αποφάσεων του Εθνικού Συμβουλίου). Είναι η λύση την οποία στηρίζουν τα κόμματα που εκπροσωπούν τη συντριπτική πλειοψηφία της ε/κ κοινότητας. Η λύση αυτή έχει επιβεβαιωθεί με τη Συμφωνία της 8ηςΙουλίου μεταξύ Παπαδόπουλου και Ταλάτ, που προνοεί «δέσμευση για επανένωση στη βάση διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας». Στη βάση αυτής διεξάγονται και σήμερα οι απευθείας διαπραγματεύσεις μεταξύ των ηγετών των δύο κοινοτήτων, του Προέδρου Δημήτρη Χριστόφια και του Τ/κ ηγέτη Ντερβίς Έρογλου αφού αυτό είχε προηγουμένως συμφωνηθεί μεταξύ Δημήτρη Χριστόφια και Μεχμέτ Αλί Ταλάτ για τη έναρξη των διαπραγματεύσεων. Η διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία, αποτελεί το σημείο σύγκλισης μεταξύ Ε/κ και Τ/κ και το σημείο απόρριψης των δύο ακραίων τάσεων που ιστορικά καταγράφηκαν στο κυπριακό: της ένωσης ή της διπλής ένωσης και της διχοτόμησης.
Το δίλημμα που έθεσαν μπροστά μας το πραξικόπημα και η εισβολή, δεν είναι ομοσπονδία ή κάτι καλύτερο, είναι ομοσπονδία ή διχοτόμηση. Η αμφισβήτηση της ομοσπονδίας δεν είναι απλά μια ανέφικτη θέση, είναι ζημιογόνα και επικίνδυνη. Αν η ε/κ πλευρά εγκαταλείψει μία δέσμευση που έχει η ίδια έχει αναλάβει εδώ και τριάντα χρόνια, αυτό θα την καταστήσει αναξιόπιστη, πράγμα που με τη σειρά του θα δώσει τη χρυσή ευκαιρία στην Τουρκία να μεθοδεύσει πιο αποτελεσματικά την οριστική αναγνώριση του ψευδοκράτους. Μια τέτοια αυτοαναίρεση της πλευράς μας, δε θα έβρισκε κατανόηση ούτε στη διεθνή κοινότητα, αλλά ούτε από τους πιο προοδευτικούς Τ/κ.
Θεωρούμε σημαντικό κριτήριο για την αξιολόγηση των πολιτικών κομμάτων και των φοιτητικών παρατάξεων, τη συνέπεια ως προς στο στόχο αυτό. Οι εξάρσεις πατριδοκαπηλίας και η αμφισβήτηση της ομοσπονδίας στο όνομα «ευρωπαϊκών» και «εθνοπρεπών» λύσεων, μπορεί να εξυπηρετούν κάποιους στις εκλογές, αλλά δεν εξυπηρετούν την Κύπρο και την υπόθεση της επανένωσης.
Η Προοδευτική είναι η μόνη παράταξη στο φοιτητικό κίνημα, που είναι απόλυτα συνεπής στην επιδίωξη της πλευράς μας για λύση διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας. Εμείς επιλέγουμε να μιλάμε τη γλώσσα της ειλικρίνειας, ακόμα κι αν σε αυτή υπάρχουν πικρές αλήθειες. Εμείς επιλέγουμε την επανένωση της Κύπρου, τον τερματισμό της κατοχής, των επεμβατικών δικαιωμάτων και του εποικισμού. Εμείς επιλέγουμε λύση, τον έντιμο συμβιβασμό με τους Τ/κ συμπατριώτες μας και όχι το συμβιβασμό με τη διχοτόμηση και το ιμπεριαλιστικό έγκλημα του 1974.